"Silentu, koro mia, silentu ĝis la mateno, ĉar kiu pacience atendas la matenon, tiu la mateno trovos forta. Kaj kiu amas la lumon, tiun la lumo amas."
Silencia, meu coração; silencia até que chegue a manhã, porque aquele que espera, com paciência, pela manhã, esta o encontra forte. E quem a luz ama, é amado pela luz.
Gibran Kahlil, "Rakontoj kaj poemoj" (Inter Nokto kaj Mateno)
Gibran Kahlil, "Contos e Poemas" (Entre a noite e a Manhã)
Nenhum comentário:
Postar um comentário